Partycje są obszarami logicznymi bazy danych katalogu firmy Novell®, które stanowią oddzielne jednostki składowania danych w drzewie katalogu oraz umożliwiają administratorom przechowywanie i replikowanie informacji katalogu. Każda partycja składa się z obiektu kontenera, wszystkich obiektów, które się w nim znajdują, oraz informacji o tych obiektach. Partycje nie zawierają żadnych informacji o systemie plików ani znajdujących się w nim katalogach i plikach.
Zamiast kopiować całą bazę danych eDirectory na każdy serwer, można utworzyć kopię partycji eDirectory i przechowywać ją na wielu serwerach w sieci. Każda kopia partycji jest nazywana repliką. Dla każdej partycji eDirectory można utworzyć dowolną liczbę replik i przechowywać je na dowolnym serwerze. Istnieją różne typy replik:
Repliki tego typu zawierają wszystkie obiekty i atrybuty dla określonej partycji.
Repliki tego typu służą do połączeń w drzewach.
Repliki tego typu zawierają podzbiór informacji z całej partycji, w skład którego wchodzą jedynie odpowiednie klasy i atrybuty, które są zdefiniowane w filtrze replikacji serwera. Ten filtr umożliwia zezwolenie na przekazywanie określonych klas i atrybutów podczas synchronizacji przychodzącej i zmian lokalnych.
Repliki filtrowane umożliwiają administratorom tworzenie replik rozrzedzonych i replik częściowych.
Funkcje replik filtrowanych umożliwiają aplikacjom szybki odczyt danych przechowywanych w katalogu eDirectory. Ponadto repliki filtrowane pozwalają przechowywać więcej replik na pojedynczym serwerze.
Repliki tego typu umożliwiają lokalne modyfikowanie klas i atrybutów, które są podzbiorem filtru replikacji serwera. Tworzenie obiektów za pomocą takich replik jest jednak możliwe tylko wówczas, gdy filtr replikacji zawiera wszystkie atrybuty obowiązkowe klasy.
Repliki tego typu nie umożliwiają modyfikacji lokalnych.
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Zarządzanie partycjami i replikami w podręczniku eDirectory — Podręcznik administratora.
Podczas tworzenia partycji dokonywany jest podział drzewa na obszary logiczne. Te obszary można replikować i rozpowszechniać na inne serwery eDirectory w sieci. Nowo utworzona partycja jest oddzielana od partycji nadrzędnej, a zatem staje się ona partycją podrzędną.
Po wybraniu na przykład jednostki organizacyjnej i utworzeniu jej jako nowej partycji, jednostka ta wraz ze wszystkimi obiektami podrzędnymi zostanie oddzielona od partycji nadrzędnej. Wybrana jednostka stanie się poziomem głównym nowej partycji. Repliki nowej partycji będą znajdować się na tych samych serwerach co repliki partycji nadrzędnej, a obiekty nowej partycji będą należeć do obiektu głównego nowej partycji.
W wyniku połączenia partycji z jej partycją nadrzędną wybrana partycja i jej repliki zostaną połączone z partycją nadrzędną. Partycji nie można usuwać, możliwe jest tylko łączenie i tworzenie partycji w celu zdefiniowania podziału drzewa katalogu na obszary logiczne.
Istnieje kilka powodów łączenia partycji z jej partycją nadrzędną:
Przed połączeniem partycji należy sprawdzić synchronizację obu partycji i poprawić wszelkie błędy przed rozpoczęciem operacji. Dzięki poprawieniu błędów można wykryć problemy z katalogiem oraz zapobiec powielaniu błędów i powstawaniu nowych. Przed podjęciem próby łączenia partycji należy upewnić się, że wszystkie serwery zawierające repliki (włącznie z odwołaniami podrzędnymi) dołączanej partycji są uruchomione. Jeśli serwer jest wyłączony, usługa eDirectory nie będzie mogła odczytać replik tego serwera i wykonać operacji.
Jeśli w trakcie łączenia partycji pojawią się błędy, należy usuwać je od razu po wystąpieniu. Nie należy podejmować próby usunięcia błędu przez kontynuowanie operacji, gdyż spowoduje to powstanie większej liczby błędów.
Aby połączyć partycję podrzędną z jej partycją nadrzędną:
Przenoszenie partycji pozwala przenieść drzewo podrzędne w drzewie katalogu. Główny obiekt partycji (który jest obiektem kontenera) można przenieść tylko wtedy, gdy nie ma on partycji podrzędnych.
Przenosząc partycję, trzeba przestrzegać reguł przynależności drzewa eDirectory. Na przykład nie można przenieść jednostki organizacyjnej bezpośrednio do katalogu głównego bieżącego drzewa, ponieważ reguły przynależności katalogu głównego zezwalają na obiekty typu Umiejscowienie, Kraj lub Organizacja, ale nie typu Jednostka organizacyjna.
Po przeniesieniu partycji drzewo eDirectory zmienia wszystkie odwołania do głównego obiektu tej partycji. Nazwa zwykła obiektu pozostaje niezmieniona, ale zmienia się pełna nazwa kontenera (i wszystkich jego elementów podrzędnych).
W widoku Role i zadania kliknij polecenie Partycja i repliki > Przenieś partycję.
Wpisz nazwę i kontekst obiektu lub znajdź obiekt przy użyciu funkcji wyszukiwania.
W polu tekstowym Przesuń do wpisz lokalizację, do której ma zostać przeniesiona partycja.
Zaznacz pole wyboru Utwórz alias w miejscu przeniesionego obiektu, a następnie kliknij przycisk OK.
Dzięki temu wszystkie operacje odnoszące się do starej lokalizacji będą w dalszym ciągu funkcjonowały aż do ich aktualizacji w celu uwzględnienia nowego położenia. Użytkownicy będą mogli nadal logować się do sieci i znajdować obiekty w pierwotnym położeniu katalogu.
Utworzony obiekt aliasu będzie miał taką samą nazwę zwykłą jak przeniesiony kontener i będzie się odwoływał do nowej pełnej nazwy tego kontenera.
Przed przeniesieniem partycji należy upewnić się, że synchronizacja drzewa katalogu odbywa się poprawnie. Jeśli występują błędy podczas synchronizowania partycji, która ma zostać przeniesiona, lub partycji docelowej, nie należy przenosić partycji. Najpierw należy usunąć błędy synchronizacji. Jeśli przeniesiona partycja nie powinna być nadal oddzielną partycją, po przeniesieniu należy połączyć ją z partycją nadrzędną.
Wyświetlenie informacji o replice umożliwia poznanie jej stanu. W zależności od przeprowadzanych operacji dotyczących partycji lub jej samej, replika eDirectory może znajdować się w różnych stanach.
W widoku Role i zadania kliknij polecenie Partycja i repliki > Widok repliki.
Wybierz partycję lub serwer, dla którego ma zostać wyświetlona tabela partycji, a następnie kliknij przycisk OK.
Zostanie wyświetlona tabela z informacjami o partycji, typie, filtrze i stanie repliki. Poniższa lista opisuje stany replik, które występują w programie iManager.
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Widok repliki w podręczniku Novell eDirectory — Podręcznik administratora.
Aby uzyskać więcej informacji o partycjach, patrz eDirectory — Podręcznik administratora.
Funkcja replik filtrowanych jest zazwyczaj używana przez administratorów do tworzenia serwera eDirectory, na którym przechowywany jest zestaw replik filtrowanych, zawierających wyłącznie określone obiekty i atrybuty, które mają być synchronizowane. Repliki filtrowane zawierają filtrowany podzbiór informacji z partycji eDirectory (obiekty lub klasy obiektów oraz filtrowany zestaw atrybutów i wartości dla tych obiektów).
Kreator repliki filtrowanej pomaga w wykonaniu kolejnych etapów konfiguracji replik filtrowanych na wybranym serwerze.
W widoku Role i zadania kliknij polecenie Partycja i repliki > Kreator repliki filtrowanej.
Wpisz nazwę i kontekst serwera, na którym należy skonfigurować replikę filtrowaną, lub znajdź serwer przy użyciu funkcji wyszukiwania, a następnie kliknij przycisk Dalej.
Kliknij przycisk Zdefiniuj zestaw filtru, aby zdefiniować klasy i atrybuty zestawu filtru na wybranym serwerze.
Filtr replikacji obejmuje zestaw klas i atrybutów eDirectory, które mają się znaleźć w zestawie replik filtrowanych na tym serwerze.
Kliknij przyciski Dalej > Zakończ.
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Konfigurowanie replik filtrowanych i zarządzanie nimi w podręczniku eDirectory 8.7.3 — Podręcznik administratora.