Instalowanie oprogramowania wymaga wykonania następujących czynności:
Do stacji dysków CD-ROM włóż dysk CD Novell Small Business Suite Operating System
lub
zaloguj się do sieci, aby uzyskać dostęp do znajdujących się tam plików instalacyjnych.
Po monicie napędu CD-ROM lub sieci wpisz polecenie INSTALL.
Aby wybrać ustawienia i konfigurację, należy wykonać następujące zadania:
Program instalacyjny jest dostępny w kilku językach. Inne opcje językowe, takie jak język dla systemu operacyjnego lub dla użytkowników lub systemu operacyjnego, można wybrać w trakcie instalacji.
Wybierz język i naciśnij klawisz Enter.
Na następnym ekranie można zmienić ustawienia regionalne. Wyświetlane są ustawienia domyślne.
Wykonaj jedną z następujących czynności:
Zaakceptowanie umowy licencyjnej oznacza, że użytkownik ją przeczytał i zgadza się z postanowieniami oraz warunkami zawartymi w umowie.
Naciśnij klawisz F10, aby zaakceptować umowę licencyjną dotyczącą oprogramowania firmy Novell.
Naciśnij klawisz F10, aby zaakceptować umowę licencyjną dotyczącą oprogramowania JReport Runtime.
Można wybrać typ Instalacja domyślna lub Instalacja ręczna.
Podczas instalacji domyślnej sterowniki są wykrywane automatycznie, a serwer pakietu Novell Small Business Suite 6.5 jest instalowany z ustawieniami domyślnymi. Ustawienia te obejmują następujące elementy:
Jeśli na serwerze jest już partycja startowa, ale jest zbyt mała, aby można było kontynuować instalację, zostanie wyświetlony ekran Prepare Boot Partition (Przygotowanie partycji startowej).
Na ekranie Prepare Boot Partition (Przygotowanie partycji startowej) są wyświetlane domyślne ustawienia partycji DOS, partycji NetWare oraz wolnego obszaru.
UWAGA: Jeśli zostanie wybrana opcja Default Installation (Instalacja domyślna), w trakcie instalowania nadal będzie można wybrać poszczególne produkty, które mają zostać zainstalowane.
Aby zaakceptować ustawienia domyślne, wybierz opcję Continue (Kontynuuj) i naciśnij klawisz Enter.
Następnie przejdź do części Kopiowanie plików systemowych.
Instalacja ręczna pozwala na wybór określonych opcji konfiguracji dopasowanych do środowiska sieciowego. Można także ręcznie skonfigurować ustawienia domyślne używane podczas instalacji domyślnej.
Aby wykonać instalację ręczną:
Wybierz opcję Manual (Ręczna).
Wybierz opcję Continue (Kontynuuj) i naciśnij klawisz Enter.
Na ekranie Prepare Boot Partition (Przygotowanie partycji startowej) są wyświetlane domyślne ustawienia partycji DOS, partycji NetWare oraz wolnego obszaru.
Przygotuj partycję startową wykonując następujące czynności:
Zaakceptuj ustawienia domyślne, wybierając opcję Continue (Kontynuuj) i naciśnij klawisz Enter.
Aby zmienić ustawienia domyślne, wybierz opcję Modify (Modyfikuj), naciśnij klawisz Enter, wprowadź odpowiednie zmiany, wybierz opcję Continue (Kontynuuj), a następnie naciśnij klawisz Enter.
Sprawdź ustawienia serwera, wykonując następujące czynności:
Określone są następujące ustawienia domyślne:
Jeżeli wybrano system NetWare, a systemem operacyjnym, który zwykle jest uruchamiany przy uruchamianiu systemu, jest DOS, program instalacyjny zmodyfikuje sektor startowy, aby zamiast systemu DOS ładować system NetWare. Jeśli wybrano system DOS, a startowym systemem operacyjnym jest NetWare, program instalacyjny przywróci sektor startowy systemu DOS.
Jeżeli zostanie wybrana wartość Yes (Tak), sterowniki, które nie zostały sprawdzone i zatwierdzone do pracy z systemem NetWare, zostaną automatycznie wybrane i załadowane, jeśli nie będą dostępne inne sterowniki.
Jeśli użytkownik wybierze opcję edycji parametrów SET serwera, zostanie wyświetlony ekran, na którym można wprowadzić nowe parametry SET lub inne polecenia (LOAD itp.). Wprowadzone w tym miejscu parametry SET są zapisywane i uruchamiane z rejestru serwera. Wszystkie pozostałe polecenia wprowadzane w tym miejscu są zapisywane i uruchamiane z pliku startup.ncf.
Rozpoczyna się procedura kopiowania plików.
Podczas kopiowania plików zostaną wykryte sterowniki urządzeń, a także zostaną wyświetlone ekrany, na których będzie można zmodyfikować te ustawienia. Jeśli dla wykrytych urządzeń, np. dla karty sieciowej, nie zostaną wybrane żadne znane sterowniki, przed przejściem dalej należy zmodyfikować ustawienia na prawidłowy sterownik.
(Warunkowo) Sprawdź ustawienia sterowników urządzeń, wykonując jedną z następujących czynności:
Zostanie wyświetlony program narzędziowy NSS Management (nssmu.nlm).
NSSMU to konsolowy program narzędziowy do zarządzania urządzeniami pamięci masowej na serwerze. Interfejsu tego można użyć, aby podczas instalacji systemu operacyjnego skonfigurować przynajmniej podstawowe rozwiązanie pamięci masowej.
(Warunkowo) Jeśli na serwerze zostanie wykryta istniejąca partycja lub wolumen systemu NetWare, zostanie wyświetlony komunikat informacyjny programu NSSMU. Można wybrać jedną z dwóch opcji: usuwanie tylko wolumenu i puli/partycji SYS: systemu NetWare lub usuwanie wszystkich wolumenów i partycji systemu NetWare.
Zostanie wyświetlony ekran Create SYS Volume (Tworzenie wolumenu SYS).
Na ekranie Create SYS Volume (Tworzenie wolumenu SYS) wykonaj następujące czynności, aby utworzyć wolumen SYS:
Wybierz żądane opcje, a następnie naciśnij klawisz Enter.
Wybierz rozmiar wolumenu SYS:
Domyślnym ustawieniem dla wolumenu SYS: jest rozmiar 8 GB.
Wprowadź żądany rozmiar wolumenu SYS: w MB.
Naciśnij klawisz Enter, aby wybrać opcję Create (Utwórz), a następnie naciśnij klawisz Enter.
Zostanie wyświetlony ekran NSSMU Main Menu (Menu główne programu NSSMU).
W tym ekranie można tworzyć lub modyfikować urządzenia, partycje, pule, urządzenia RAID i wolumeny. Jedyne wolumeny tworzone w tym momencie to pula lub wolumeny NSS. W razie potrzeby — po instalacji można również utworzyć wolumen tradycyjny za pomocą programu NetWare Remote Manager.
W menu głównym programu NSSMU utwórz lub zmodyfikuj dowolne wyświetlone opcje, wybierz żądaną opcję, a następnie naciśnij klawisz Enter. Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, a po zakończeniu procedury powróć do ekranu Main Menu (Menu główne).
Aby uzyskać więcej informacji, zob. "NSSMU" w podręczniku NetWare 6.5 Utilities Reference.
Wybierz opcję Continue Installation (Kontynuuj instalację), a następnie naciśnij klawisz Enter.
Przejdź do następnej części, Kopiowanie plików systemowych.
Pliki systemu Novell Small Business Suite 6.5 i NetWare zostaną skopiowane do wolumenu SYS:. Proces kopiowania trwa kilka minut.
W przypadku instalacji z sieci — pojawi się monit o ponowne połączenie z siecią. Aby kontynuować instalację, należy wpisać hasło użytkownika, który był początkowo zalogowany. Proces kopiowania plików będzie trwał jeszcze kilka minut, a następnie program instalacyjny systemu NetWare przejdzie do pracy w trybie graficznym.
Chociaż zalecane jest używanie myszy, polecenia można wprowadzać też bezpośrednio przy użyciu klawiatury. Więcej informacji o poleceniach klawiaturowych można znaleźć w części Polecenia wprowadzane z klawiatury, gdzie znajduje się tabela zawierająca funkcje klawiatury dostępne w trybie graficznym.
Sposób zakończenia instalacji serwera przedstawiono w kolejnych częściach.
Po zakończeniu kopiowania plików pojawia się strona Choose a Pattern (Wybieranie wzorca), na której można wybrać wzorzec serwera do zainstalowania. Umieszczenie kursora na nazwie określonego wzorca powoduje wyświetlenie opisu tego serwera w oknie Description (Opis).
Dostępne są następujące typy wzorców instalacji:
W kolejnych częściach znajdują się informacje dotyczące poszczególnych wzorców instalacji, produktów i składników, które są instalowane na serwerze.
Opcja ta umożliwia zainstalowanie dowolnego zestawu produktów.
Po wybraniu opcji Customized NetWare Server (Niestandardowy serwer NetWare) i kliknięciu przycisku Next (Dalej) następuje wyświetlenie strony Components (Składniki), gdzie można wybrać, które dodatkowe składniki pakietu Novell Small Business Suite 6.5 mają zostać zainstalowane.
Aby wyświetlić opis określonego składnika, należy umieścić kursor na jego nazwie.
Aby wybrać dodatkowe składniki do zainstalowania, zaznacz pole wyboru przy każdym składniku przeznaczonym do zainstalowania, a następnie kliknij przycisk Next (Dalej).
Wyświetlone domyślne opcje wyboru składników można w razie potrzeby anulować.
UWAGA: Instalacja składnika iManager może potrwać do 15 minut. Podczas instalacji wyświetlana strona nie zmienia się.
Typ Customized NetWare Server (Niestandardowy serwer NetWare) umożliwia zainstalowanie dowolnych plików systemu NetWare i programu GroupWise potrzebnych do skonfigurowania serwera. W następnej tabeli podano składniki, które można wybrać do zainstalowania, i uzasadnienie ich wyboru.
Następujące produkty składowe są instalowane domyślnie, ponieważ są niezbędne do działania podstawowych funkcji serwera. Są one kopiowane na serwer przez wybranie typu serwera niestandardowego lub dowolnej opcji wzorców instalacji.
Tabela 1. Domyślne składniki instalowane w przypadku niestandardowego i wstępnie skonfigurowanego wzorca serwera
Po wybraniu składników i kliknięciu przycisku Next (Dalej) przejdź do części Sprawdzanie produktów do zainstalowania.
Ta opcja instaluje tylko podstawowy system operacyjny NetWare. Z opcji tej należy korzystać, aby szybko skonfigurować i uruchomić serwer, a pozostałe produkty zainstalować później. W przypadku opcji Basic NetWare File Server (Podstawowy serwer plików systemu NetWare) kopiowane są tylko pliki niezbędne do pracy podstawowego serwera NetWare, w tym również następujących produktów:
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Ta opcja powoduje zainstalowanie serwera NetWare, do którego później, przy użyciu kreatora migracji NetWare (NetWare Migration Wizard Utility) zostanie przeniesiony istniejący serwer. Kreator migracji nawiązuje połączenie z serwerami uczestniczącymi w migracji, używając jednej z dwóch metod, protokołu SLP lub pliku sys:\etc\hosts.
W przypadku opcji Pre-Migration Server (Serwer migracji wstępnej) kopiowane są tylko pliki niezbędne do pracy serwera migracji wstępnej, w tym również następujących produktów:
Aby pomyślnie przeprowadzić migrację, na serwerze migracji wstępnej musi być skonfigurowany protokół SLP lub też plik sys:\etc\hosts na serwerze migracji wstępnej musi zawierać adres IP i nazwę serwera źródłowego migracji.
Aby skonfigurować protokół SLP na tym serwerze, zob. część Instalowanie protokołów IP oraz IPX.
Aby zmodyfikować plik sys:\etc\hosts na serwerze migracji wstępnej, wykonaj następujące czynności:
Na konsoli serwera migracji wstępnej wprowadź polecenie edit.
Naciśnij klawisz Insert.
Wybierz opcję SYS: i naciśnij klawisz Enter.
Wybierz opcję etc i naciśnij klawisz Enter.
Wybierz opcję hosts i naciśnij dwukrotnie klawisz Enter.
Dodaj do adres IP i nazwę serwera źródłowego biorącego udział w migracji.
Wpisz adres IP i nazwę serwera w formacie: xxx.xxx.xxx.xxx nazwa_serwera.
Zapisz plik.
Uruchom projekt migracji.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Ta opcja powoduje zainstalowanie wszystkich składników niezbędnych do skonfigurowania serwera Novell Small Business i zarządzania nim, a także składników programów GroupWise i Virtual Office. Należy wybrać ten wzorzec, jeżeli potrzebne jest całościowe rozwiązanie do pracy grupowej.
Umożliwia on również dostęp do usług dotyczących plików, drukowania, katalogów i poczty elektronicznej przy użyciu oprogramowania klienta i sieci Web. Użytkownicy lokalni mogą uzyskiwać dostęp do usług pracy grupowej za pośrednictwem programu GroupWise i klientów Novella; użytkownicy zdalni mogą uzyskiwać dostęp do tych samych usług za pośrednictwem interfejsu sieci Web programu Virtual Office.
Po przeprowadzeniu instalacji serwera można uruchomić rolę konfiguracji pakietu Small Business (Small Business Setup Role) w aplikacji iManager w celu uproszczenia konfiguracji komunikacji z Internetem, programów GroupWise i Messenger, ustawień DNS/DHCP i aplikacji iPrint.
PODPOWIEDŹ: Aby przeglądać poszczególne wybrane składniki wzorca, zaznacz go i kliknij przycisk Dalej. Następnie kliknij przycisk Wstecz i wybierz opcję Dostosuj. Zostaną wyświetlone poszczególne produkty z zaznaczonymi domyślnymi ustawieniami wzorca.
Serwer pracy grupowej pakietu Novell Small Business z opcją Virtual Office jest tworzony przez skopiowanie tylko tych plików, które są niezbędne, w tym następujących składników:
***Aby uzyskać informacje dotyczące konfigurowania aplikacji GroupWise po zainstalowaniu, w programie iManager wybierz kolejno pozycje: Instalacja pakietu Small Business > Instalacja systemu GroupWise.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Ta opcja powoduje zainstalowanie wszystkich składników niezbędnych do skonfigurowania i zarządzania serwerem Novell Small Business z programem GroupWise.
Ten wzorzec umożliwia dostęp do usług plikowych, drukowania, katalogowych i poczty elektronicznej przy użyciu klienta Novella i programu GroupWise (zarówno lokalnie, jak i w Internecie).
Po przeprowadzeniu instalacji serwera można uruchomić rolę konfiguracji pakietu Small Business (Small Business Setup Role) w aplikacji iManager w celu uproszczenia konfiguracji komunikacji z Internetem, programów GroupWise i Messenger, ustawień DNS/DHCP i aplikacji iPrint.
PODPOWIEDŹ: Aby przeglądać poszczególne wybrane składniki wzorca, zaznacz go i kliknij przycisk Dalej. Następnie kliknij przycisk Wstecz i wybierz opcję Dostosuj. Zostaną wyświetlone poszczególne produkty z zaznaczonymi domyślnymi ustawieniami wzorca.
Serwer pracy grupowej pakietu Novell Small Business jest tworzony przez skopiowanie tylko tych plików, które są niezbędne, w tym następujących składników:
Aby uzyskać informacje dotyczące konfigurowania serwera programu GroupWise po zainstalowaniu, w programie iManager wybierz kolejno pozycje: Instalacja pakietu Small Business > Instalacja systemu GroupWise.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Ta opcja integruje system DNS (Domain Name System) oraz protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) z bazą danych eDirectory. Zintegrowanie tych usług w bazie eDirectory zapewnia scentralizowane administrowanie oraz zarządzanie adresami sieciowymi, konfiguracjami i nazwami komputerów w całym przedsiębiorstwie.
W przypadku opcji DNS/DHCP Server (Serwer DNS/DHCP) następuje rozszerzenie schematu o protokół DNS/DHCP oraz utworzenie dedykowanego serwera DNS/DHCP. Ma to miejsce dzięki skopiowaniu tylko tych plików, które są niezbędne, w tym również plików następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu usług DNS/DHCP po wykonaniu instalacji można znaleźć w podręczniku Novell DNS/DHCP Services Administration Guide for NetWare 6.5 w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Ta opcja powoduje zainstalowanie wysoce zoptymalizowanej konfiguracji serwera Novell exteNd Application Server (Enterprise Edition). Jest to uniwersalna implementacja serwera J2EE do dostarczania korporacyjnych aplikacji Web. Obsługuje ona pełny standard Java 2 Enterprise Edition: JavaServer* Pages (strony JSP), Enterprise JavaBeans* (EJB) oraz wszystkie pozostałe składniki i technologie standardu J2EE 1.3. Serwer Novell exteNdTM Application Server zapewnia wysoką wydajność, możliwość skalowania i niezawodność. Umożliwia szybkie tworzenie i dostarczenie aplikacji oraz udostępnia funkcje zarządzania serwerem.
Zawiera również następujące składniki:
WAŻNE: Z dysku CD klienta Novella należy również zainstalować program Novell exteNd WorkbenchTM. Jest to zintegrowane środowisko programistyczne (IDE) zaprojektowane specjalnie dla potrzeb tworzenia aplikacji Web Services i J2EE oraz ich dostarczania na serwerze J2EE. Aby uzyskać dodatkowe informacje dotyczące instalowania programu Novell exteNd Workbench, zob. dokumentację Novell exteNd Workbench Release Notes
Wybranie opcji exteNd J2EE Web Application Server (Serwer aplikacji sieci Web exteNd J2EE) powoduje utworzenie serwera usług J2EE i sieci Web poprzez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym plików następujących produktów:
Więcej informacji na temat konfigurowania serwera aplikacji Web exteNd J2EE po jego zainstalowaniu można znaleźć w jego systemie pomocy.
W przypadku wybrania opcji exteNd J2EE Web Application Server (Serwer aplikacji Web exteNd J2EE) należy kliknąć przycisk Next (Dalej) i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w sekcji Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta powoduje zainstalowanie usług LDAP dla programu Novell eDirectory. Jest to serwer aplikacji, który umożliwia klientom LDAP (na przykład programom Netscape Communicator, Internet Explorer lub programowi narzędziowemu Novell Import Conversion Export) dostęp do informacji przechowywanych w katalogu eDirectory. Usługi LDAP umożliwiają dostęp do następujących funkcji katalogu eDirectory przy wykorzystaniu protokołu LDAP: świadczenie usług, zarządzanie kontami, uwierzytelnianie, autoryzacja, zarządzanie tożsamościami, powiadamianie, raportowanie, kwalifikacja i segmentacja.
Wybór opcji LDAP Server powoduje utworzenie serwera LDAP poprzez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Aby uzyskać więcej informacji na temat konfigurowania serwera LDAP po jego zainstalowaniu, zob. "Configuring LDAP Services for Novell eDirectory" (Konfigurowanie usług LDAP dla Novell eDirectory) w podręczniku Novell eDirectory 8.7.3 Administration Guide w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja NetWare AMP (Apache, MySQL, PHP i Perl) Server (Serwer NetWare AMP [Apache, MySQL, PHP i Perl]) umożliwia obsługę aplikacji baz danych Web na serwerze NetWare 6.5. Aplikacje baz danych sieci Web są oparte na otwartym kodzie źródłowym; można je pobierać z sieci Web i łatwo dostarczać na serwerze NetWare AMP. Ponadto, użytkownik znający języki SQL oraz PHP lub Perl może tworzyć i dostarczać własne aplikacje baz danych Web.
Wybór opcji NetWare AMP (Apache, MySQL, PHP, and Perl) Server powoduje utworzenie serwera NetWare AMP poprzez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym plików następujących produktów:
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Ta opcja umożliwia stworzenie infrastruktury niezbędnej dla usług tworzenia kopii zapasowych i przywracania na platformie NetWare. Umożliwia ona tworzenie kopii zapasowych takich elementów jak system plików, baza Novell eDirectory i baza GroupWise na wymiennych nośnikach taśmowych w celu ich przechowywania w innej lokalizacji. Opcja NetWare Backup Server (Serwer kopii zapasowych systemu NetWare) jest tak zaprojektowana, aby można było łatwo dopasować ją do zoptymalizowanych konfiguracji sprzętowych.
W przypadku opcji NetWare Backup Server następuje rozszerzenie schematu o usługi SMS oraz utworzenie dedykowanego serwera zapasowego NetWare. Odbywa się to przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu usług SMS po wykonaniu instalacji można znaleźć w podręczniku NetWare 6.5 Storage Management Services Administration Guide w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta powoduje zainstalowanie serwera NetWare Web Search, który jest motorem wyszukiwania umożliwiającym indeksowanie witryny sieci Web oraz zawartości serwera plików. Serwer Web Search pozwala na łatwe dodawanie funkcji wyszukiwania do witryn sieci Web.
Wybranie opcji NetWare Web Search Server powoduje utworzenie serwera NetWare Web Search przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu usług Web Search po wykonaniu instalacji można znaleźć w podręczniku NetWare 6.5 Web Search Server Administration Guide w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta udostępnia w sieci pamięć masową z wieloma protokołami. System NetWare obsługuje protokoły Native File Access (NFAP), w tym protokoły sieciowe systemu Windows (CIFS), Novell Networking (NCPTM), UNIX/Linux Networking (NFS), protokoły sieciowe komputerów Macintosh (AFP) i protokoły sieci Web (HTTP, HTTPS, FTP i WebDAV). Wieloplatformowi klienci i serwery aplikacji mogą uzyskiwać dostęp do przechowywanych danych przy użyciu swoich macierzystych protokołów. Obsługiwany jest również protokół NetStorage, który umożliwia współużytkowanie i dostęp do plików poprzez sieć Web. Bezpieczny dostęp do wszystkich danych lub ich współużytkowanie jest możliwe przy użyciu dowolnego klienta sieci Web lub protokołu WebDAV. System NetWare łatwo można wdrożyć w tych środowiskach i zintegrować go z nimi. Stanowi on połączenie między tymi środowiskami.
Wybór opcji Network Attached Storage (NAS) Server powoduje utworzenie serwera NAS przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu usług NetStorage po wykonaniu instalacji można znaleźć w podręczniku NetWare 6.5 NetStorage Administration Guide w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta umożliwia zainstalowanie zalecanego narzędzia przeznaczonego do drukowania. Program Novell iPrint umożliwia instalowanie drukarek i zarządzanie zadaniami drukowania za pomocą istniejącego połączenia internetowego i przeglądarki Web. Program iPrint generuje stronę sieci Web, która zawiera listę dostępnych drukarek i umożliwia administratorom tworzenie map obrazujących ich rozmieszczenie, ułatwiających użytkownikom znalezienie najbliższej drukarki.
Wybór opcji Novell iPrint Server powoduje zainstalowanie i utworzenie dedykowanego serwera iPrint przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym także plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu usług iPrint po wykonaniu instalacji można znaleźć w podręczniku Novell iPrint Administration Guide for NetWare 6.5 w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta powoduje zainstalowanie podstawowego serwera systemu NetWare oraz plików niezbędnych do uruchomienia programu Rsync w głównym oddziale firmy. Program Rsync jest programem narzędziowym o otwartym kodzie źródłowym, które umożliwia szybkie przyrostowe przesyłanie plików. Program Rsync jest używany razem z oprogramowaniem Nterprise Branch OfficeTM (wchodzącym w skład pakietu NetWare 6.5) do tworzenia kopii zapasowych danych w przedsiębiorstwach mających wiele oddziałów terenowych.
Program Nterprise Branch Office dokonuje replikacji danych, przesyłając je na serwer z programem Rsync znajdujący się w głównym oddziale firmy, gdzie personel administracji sieci może tworzyć kopie zapasowe, wykorzystując urządzenia o dużej wydajności. Dzięki temu kopie zapasowe danych pochodzących z oddziałów terenowych można tworzyć centralnie, co zwiększa możliwość odzyskania ich po awarii.
Oprogramowanie Nterprise Branch Office wraz z używanym sprzętem tworzy serwer Branch Office, który upraszcza zarządzanie katalogami, automatyzuje replikację plików w oddziałach firmy i zwiększa wykorzystanie tanich połączeń internetowych. Jest to również jedyne rozwiązanie, które automatycznie umożliwia lokalny dostęp w oddziale firmy wszystkim użytkownikom w oddziałach, którzy korzystają z usługi User Access Provisioning (LDAP). Użytkownicy mogą uzyskiwać dostęp i udostępniać pliki, posługując się wszystkimi popularnymi protokołami dostępu (Windows, Apple i HTTP). Można wyszukiwać drukarki i korzystać z nich za pośrednictwem przeglądarki Web oraz wykonywać wydruki na drukarkach lokalnych, używając serwera Branch Office jako lokalnego buforu drukowania.
Wybór opcji Nterprise Branch Office — Central Office Server powoduje utworzenie serwera przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu serwera Nterprise Branch Office i programu Rsync po ich zainstalowaniu można znaleźć w dokumentacji online serwera Nterprise Branch Office.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta umożliwia wdrażanie i obsługę serwletów i stron Java Server Pages (JSP). Powoduje zainstalowanie serwera sieci Web Apache 2.0 oraz kontenera serwletów Jakarta-Tomcat Servlet Container 4.1, które umożliwiają obsługę dynamicznych witryn sieci Web, sterowanych za pośrednictwem aplikacji. Dołączone składniki bean Novell eDirectory Java LDAP zapewniają mechanizmy uwierzytelniania i rozpoznawania eDirectory, które są przystosowane do ustanawiania dostępu do chronionych informacji za pośrednictwem przeglądarek.
Aby jeszcze bardziej zwiększyć możliwości tworzenia i wdrażania usług, należy zainstalować środowisko Novell exteNd Workbench IDE, które znajduje się na dysku CD Novell Clients Software.
Jeśli niezbędna jest funkcjonalność większa niż ta, którą zapewniają serwlety i strony JSP, należy rozważyć zainstalowanie wzorca exteNd J2EE Web Application Server.
Wybór opcji Apache/Tomcat Server powoduje utworzenie serwera Apache/Tomcat przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu serwera sieci Web Apache po jego zainstalowaniu można znaleźć w podręczniku Apache Web Server Administration Guide for NetWare 6.5.
Informacje o konfigurowaniu serwera Tomcat po jego zainstalowaniu można znaleźć w podręczniku Tomcat Administration Guide for NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta powoduje zainstalowanie scentralizowanej usługi audytu, która jest wbudowana w system NetWare 6.5. Usługa audytu gromadzi dane dotyczące bezpieczeństwa i zdarzeń systemowych, filtruje zgromadzone informacje, aby wyzwolić powiadamianie pocztą e-mail w czasie rzeczywistym oraz umożliwia centralne zapisywanie dziennika do jednego magazynu danych.
Wybór opcji Novell Nsure Audit Starter Pack Server powoduje utworzenie dedykowanego serwera przeprowadzania audytu przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu serwera Novell Nsure Audit Starter Pack po jego zainstalowaniu można znaleźć w podręczniku Novell Nsure Audit 1.0.1 Administration Guide.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta powoduje utworzenie serwera iSCSI Storage (znanego również jako iSCSI Target) na serwerze systemu NetWare. Serwer NetWare iSCSI Storage zawiera narzędzia kontroli dostępu LDAP, dzięki czemu można ograniczyć liczbę serwerów iSCSI SAN, które mogą korzystać z pamięci masowej na serwerze iSCSI Storage.
Skrót iSCSI oznacza standard branżowy, który umożliwia budowanie tanich, w pełni funkcjonalnych sieci SAN (Storage Area Network) za pomocą dostępnych urządzeń sieci LAN (Ethernet).
PODPOWIEDŹ: Urządzenia Gigabit Ethernet umożliwiają poprawę wydajności systemu pamięci masowej.
Za pomocą iSCSI można istniejące bezpośrednio połączone serwery lub serwery połączone z siecią SAN ponownie wdrożyć jako serwery iSCSI Storage. Umożliwia to poprawę możliwości zarządzania i wdrażania pamięci masowej, a ponadto zapewnia dużą dostępność usługi Novell Cluster ServicesTM, która jest w pełni obsługiwana przez serwer iSCSI Storage firmy Novell.
Wybór opcji iSCSI SAN Storage Server powoduje utworzenie dedykowanego serwera iSCSI SAN Storage przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu serwera iSCSI SAN Storage po jego zainstalowaniu można znaleźć w podręczniku iSCSI 1.0 Administration Guide for NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja Management Server powoduje zainstalowanie oprogramowania administracji siecią Novell iManager 2.0 i Novell ConsoleOne 1.3.6. Oba te produkty wspólnie stanowią kompletne rozwiązanie do zarządzania w środowisku serwera systemu NetWare 6.5.
Program Novell iManager 2.0 stanowi pojedynczą konsolę do zarządzania poprzez sieć Web, która służy do administrowania produktami firmy Novell na serwerze systemu NetWare 6.5. Program stanowi platformę iManager łączącą wszystkie narzędzia administracji poprzez sieć Web firmy Novell. Zapewnia on zaawansowaną architekturę, która ułatwia tworzenie modułów administracyjnych dla sieci Web dzięki otwartemu standardowi interfejsów aplikacji.
Program Novell ConsoleOne 1.3.6 jest najnowszą wersją opartej na języku Java aplikacji do zarządzania sieciowego firmy Novell', z graficznym interfejsem użytkownika.
Opcji Management Server dotyczą następujące zalecenia dla dużej konfiguracji:
Wybór opcji Management Server powoduje utworzenie dedykowanego serwera iManager przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu programu iManager po wykonaniu instalacji można znaleźć w podręczniku Novell iManager 2.0.x Administration Guide w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta powoduje zainstalowanie usługi iFolder, która jest rozwiązaniem programowym dla usług sieciowych Novell Net, umożliwiającym użytkownikom dostęp do plików na różnych stacjach roboczych oraz w Internecie. W przypadku korzystania z programu iFolder każdy użytkownik ma jeden wirtualny folder roboczy, który zapewnia wygodny i bezpieczny dostęp do najnowszych wersji dokumentów. Potrzebne jest tylko aktywne połączenie z Internetem oraz zainstalowany klient programu iFolder lub przeglądarka Web. Serwer iFolder chroni przed utratą danych lokalnych dzięki automatycznemu kopiowaniu lokalnych plików użytkownika na serwerze programu iFolder, gdzie są dla nich regularnie tworzone kopie zapasowe.
W przypadku opcji Novell iFolder Storage Services następuje rozszerzenie schematu eDirectory dla serwera iFolder i utworzenie dedykowanego serwera programu iFolder przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu serwera programu Novell iFolder 2.1 po jego zainstalowaniu można znaleźć w podręczniku Novell iFolder 2.1 Installation and Administration Guide w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Opcja ta jest przeznaczona dla tych użytkowników, którzy chcą być samowystarczalni w zakresie usług informatycznych. Serwer programu Virtual Office umożliwia użytkownikom utworzenie wielu własnych procesów pracy w sieci, współużytkowanie informacji oraz tworzenie kopii zapasowych i zarządzanie nimi. Pozwala także na tworzenie zespołów projektowych, organizowanie projektów i współpracę z innymi członkami zespołu w czasie rzeczywistym, z dowolnego miejsca. W serwerze programu Virtual Office zoptymalizowano samoobsługę użytkowników, co prowadzi do znacznego zmniejszenia liczby wezwań obsługi technicznej.
Wybór opcji Virtual Office Server powoduje utworzenie serwera programu Virtual Office przez skopiowanie tylko niezbędnych plików, w tym również plików dla następujących produktów:
Informacje o konfigurowaniu serwera programu Virtual Office po jego zainstalowaniu można znaleźć w podręczniku Novell Virtual Office Configuration Guide.
Po wybraniu tej opcji należy kliknąć przycisk Dalej i postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części Sprawdzanie wybranych wzorców.
Po wybraniu — na stronie Składniki — składników, które mają zostać zainstalowane, zostaje wyświetlona strona Podsumowanie, na której znajdują się nazwy wybranych produktów oraz wielkość obszaru dysku (w MB) potrzebnego do ich zainstalowania.
Aby zmienić wybrane produkty, należy kliknąć przycisk Wstecz i wprowadzić odpowiednie zmiany. Po sprawdzeniu nazw produktów i wymagań dotyczących obszaru dysku należy kliknąć przycisk Copy Files (Kopiuj pliki).
W przypadku instalacji z dysku CD należy po pojawieniu się monitu wyjąć dysk CD Novell Small Business Suite Operating System i po pojawieniu się kolejnych monitów wkładać następujące dyski CD:
Dyski CD z programem GroupWise są wymagane tylko w przypadku wybrania składnika "Kopiowanie plików aplikacji GroupWise i Messenger na potrzeby nowego systemu GroupWise" lub jednego z wzorców serwera programu Small Business.
Kliknij przycisk OK, a następnie przejdź do części Nadawanie serwerowi nazwy.
Po wybraniu serwera specjalnego przeznaczenia (serwera wstępnie skonfigurowanego) do zainstalowania pojawia się strona Szczegóły, która zawiera opis wybranego wzorca oraz wymagania systemowe niezbędne do pomyślnego wdrożenia go.
W przypadku konieczności zmiany wybranego wzorca należy kliknąć przycisk Cofnij i wprowadzić odpowiednie zmiany. Po sprawdzeniu opisu i wymagań systemowych dotyczących wybranego wzorca należy kliknąć przycisk Copy Files (Kopiuj pliki).
W przypadku instalacji z dysku CD należy po pojawieniu się monitu wyjąć dysk CD Novell Small Business Suite Operating System i po pojawieniu się kolejnych monitów wkładać następujące dyski CD:
Dyski CD z programem GroupWise są wymagane tylko w przypadku wybrania składnika "Kopiowanie plików aplikacji GroupWise i Messenger na potrzeby nowego systemu GroupWise" lub jednego z wzorców serwera programu Small Business.
Kliknij przycisk OK, a następnie Następnie przejdź do kolejnej części, "Nadawanie serwerowi nazwy".
Nazwa serwera Novell Small Business Suite 6.5 musi być unikatowa w stosunku do nazw innych serwerów w drzewie eDirectory. Długość nazwy serwera może wynosić od 2 do 47 znaków alfanumerycznych. W nazwie serwera dopuszczalne są znaki podkreślenia (_) i myślniki (-), ale nie może ona zawierać spacji. Pierwszym znakiem nie może być kropka.
WAŻNE: Nazwa serwera musi różnić się od nazwy, która ma być używana jako nazwa drzewa eDirectory.
Wpisz nazwę serwera w odpowiednim polu na stronie Właściwości serwera.
W tym punkcie instalacji można wprowadzić zmiany w pliku config.sys serwera lub dodać niego nowe pozycje.
(Opcjonalnie) Edytowanie pliku config.sys.
(Opcjonalnie) Edytowanie pliku autoexec.bat.
W tym punkcie instalacji można wprowadzić zmiany w pliku autoexec.bat serwera lub dodać do niego nowe pozycje.
(Opcjonalnie) Określanie numeru identyfikacyjnego serwera.
Serwer musi mieć unikatowy numer identyfikacyjny. Zmiana numeru identyfikacyjnego serwera w tym punkcie instalacji powoduje umieszczenie nowego numeru w pliku autoexec.ncf. Nowy numer identyfikacyjny zostanie uwzględniony po zrestartowaniu serwera.
Wybieranie opcji języka
System Novell Small Business Suite 6.5 można przystosować do pracy w kilku językach.
Na stronie Właściwości serwera kliknij opcję Zaawansowane.
Kliknij kartę Język.
Wybierz z listy rozwijanej żądany język dla serwera.
Wybrany język serwera będzie używany na konsoli serwera i w komunikatach o błędach.
Wybierz z listy rozwijanej język dla administratora.
Język wybrany dla administratora jest używany w obiekcie użytkownika administratora sieci podczas logowania się do sieci. Język ten jest używany jako język administrowania w dodatkowych obiektach eDirectory tworzonych przez administratora.
W polu Dodatkowe języki serwera zaznacz pola wyboru obok tych języków, które mają zostać zainstalowane.
Jeśli dodatkowe języki zostaną zainstalowane na serwerze, będzie ich można używać na serwerze NetWare i w programach narzędziowych.
Kliknij przycisk OK.
Kliknij przycisk Dalej na stronie Właściwości serwera.
Pakiet Novell Small Business Suite 6.5 obsługuje pakiety sieciowe IP (Internet Protocol) oraz tradycyjne pakiety IPXTM (Internetwork Packet ExchangeTM). Oba protokoły można przypisać do jednej karty sieciowej, co umożliwia serwerowi komunikowanie się przy użyciu protokołów IP i IPX. Zalecana jest instalacja tylko z protokołem IP.
Protokół IP (Internet Protocol) umożliwia współużytkowanie danych w sieci z innymi sieciami IP, także z Internetem. Protokół IP wymaga: unikatowego adresu IP, obecności podsieci, a także rutera lub adresu bramki.
Adres IP: Służy do identyfikowania poszczególnych urządzeń w sieci. Adres zapisany jest za pomocą 32 bitów. Ma on postać ciągu wartości dziesiętnych oddzielonych kropkami (np. 192.48.67.89).
Po uzyskaniu połączenia z Internetem serwerowi jest przypisywany unikatowy adres IP. Aby uzyskać informacje na temat przypisywanego adresu IP, należy skontaktować się z usługodawcą internetowym (ISP).
Maska podsieci: Umożliwia dzielenie sieci na mniejsze części. Sieć może mieć zbyt wiele węzłów (lub może być rozpięta na zbyt dużym terenie), aby można było nią zarządzać jako pojedynczą siecią.
Podział sieci na mniejsze części umożliwia ruterom sieciowym filtrowanie i ograniczenie ruchu, który obciąża poszczególne jej węzły. Podzielenie sieci i używanie kilku adresów sieciowych może jednak być nieodpowiednim rozwiązaniem w przypadku rozbudowanej sieci, która ma być zarządzana przez administratorów jak jedna duża sieć.
Ruter (bramka): Adres rutera łączącego dwa różne środowiska, takie jak sieć LAN i Internet.
Adres rutera (bramki) można wprowadzić ręcznie. Można też wykorzystać najbliższy ruter znaleziony w sieci automatycznie. Wprowadzając adres ręcznie należy pamiętać o tym, że wybrany ruter musi istnieć w danym segmencie sieci.
Zainstalowanie protokołu IP spowoduje automatyczne powiązanie go z ramką typu Ethernet_II.
Wybranie protokołu IP powoduje włączenie także biernej obsługi protokołu IPX. Jeśli do serwera zostanie przesłane żądanie IPX, zostanie ono obsłużone przez system NetWare. Bierna obsługa protokołu IPX, nazywana trybem zgodności, jest uruchamiana automatycznie w celu zapewnienia obsługi aplikacji wymagających protokołu IPX.
PODPOWIEDŹ: Istnieje możliwość wyłączenia trybu zgodności przez usunięcie polecenia LOAD SCMD z pliku autoexec.ncf znajdującego się na serwerze. Po wyłączeniu trybu zgodności IPX serwer będzie przetwarzał tylko pakiety IP, a aplikacje wymagające protokołu IPX nie będą działały prawidłowo.
Użycie protokołu IPX (Internetwork Packet Exchange), który jest standardowym protokołem firmy Novell, umożliwia korzystanie z aplikacji opartych na tym protokole. Jeśli na serwerze jest zainstalowany tylko protokół IPX, serwer będzie obsługiwał tylko pakiety protokołu IPX. Pakiety innych protokołów (np. IP) będą ignorowane.
Obowiązujący typ ramek IPX zostanie wykryty podczas instalacji programu. Program instalacyjny może wykryć jedną z następujących sytuacji:
Pojedynczy typ ramki IPX: Po wykryciu zostanie on zainstalowany.
Wiele typów ramek IPX: Jeżeli będzie wykrytych wiele typów ramek, zostanie wyświetlony monit o dokonanie wyboru tych typów, których obsługa ma zostać zainstalowana.
Brak ramek IPX: Jeżeli żaden typ ramki nie zostanie wykryty, domyślnie zostanie zainstalowana obsługa specyfikacji Ethernet_802.2.
Jeśli aplikacje lub klienci sieci wymagają jednoczesnej obsługi obu protokołów (IPX oraz IP), można zainstalować oba protokoły. Oba te protokoły można powiązać z pojedynczą kartą sieciową. Jeśli zostaną wybrane oba protokoły (IP oraz IPX), będą one aktywnie obsługiwane. Serwer będzie obsługiwał żądania IP przy użyciu protokołu IP, natomiast transmisje rozgłoszeniowe i żądania IPX będą obsługiwane przy użyciu protokołu IPX.
Na stronie Protokoły wybierz kartę sieciową.
Zaznacz pole wyboru IP.
Wpisz wymagane informacje o protokole IP dla wybranej karty sieciowej.
Zaznacz pole wyboru IPX, jeżeli instalujesz protokół IPX na wybranej karcie sieciowej.
Jeżeli zostanie wybrana opcja IP, a pominięta opcja IPX, odwołanie SERVERID nie jest używane i zostanie usunięte z pliku autoexec.ncf. Obsługę protokołu IPX można dodać po zainstalowaniu serwera, dodając polecenie SERVERID liczba_8-cyfrowa po poleceniu SERVERNAME w pliku autoexec.ncf.
Powtórz kroki od Krok 1 do Krok 4 dla każdej karty sieciowej w serwerze.
Protokół SLP (Service Location Protocol) jest opracowanym przez IETF standardem umożliwiającym aplikacjom sieciowym automatyczne wykrywanie lokalizacji, w tym adresu i nazwy domeny, oraz innych informacji konfiguracyjnych dla wybranej usługi. Przy użyciu protokołu SLP klienci mogą łączyć się i korzystać z usług w sieci IP. Bez protokołu SLP zasoby sieciowe trzeba konfigurować ręcznie lub podawać w odrębnym pliku konfiguracyjnym.
Należy prawidłowo skonfigurować protokół SLP, jeśli serwer ma być uwzględniony w migracji przy użyciu kreatora migracji NetWare.
Na stronie Protokoły kliknij opcję Zaawansowane.
Kliknij kartę SLP.
Podaj adresy IP agentów katalogów w sieci lub, jeżeli w sieci nie ma agentów katalogów, zaznacz pole wyboru Konfigurowanie tego serwera jako DA.
(Opcjonalnie) Aby włączyć multiemisje, zaznacz pole wyboru Włączenie rutingu multiemisji.
Kliknij przycisk OK.
W programach narzędziowych zarządzających siecią — do rejestrowania i przekazywania informacji o urządzeniach sieciowych jest używany protokół SNMP. Przy użyciu programu narzędziowego zgodnego z protokołem SNMP użytkownik może ustawiać i monitorować poziomy progowe oraz konkretne zdarzenia, takie jak liczba pakietów przypadających na jedną sekundę lub wskaźnik błędów. Te informacje są następnie wysyłane na adres docelowy stacji roboczej, na której jest uruchomiony program zarządzający zgodny z protokołem SNMP.
Na stronie Protokoły kliknij opcję Zaawansowane.
Kliknij kartę SNMP.
(Opcjonalnie) W dostępnych polach wpisz opis sprzętu, lokalizację serwera oraz informacje o administratorze.
W dostępnych polach wpisz adresy docelowe IPX i IP urządzeń, które będą odbierały dane SNMP.
Kliknij przycisk OK.
Włączona opcja zgodności z protokołem IPX umożliwia bierną obsługę aplikacji IPX bez konieczności tworzenia powiązań protokołu IPX. Chociaż serwer nie rozgłasza usług przy użyciu protokołów RIP i SAP, system NetWare przetwarza wszystkie odebrane żądania IPX.
Na stronie Protokoły kliknij opcję Zaawansowane.
Kliknij kartę Zgodność z protokołem IPX.
(Warunkowo) Jeżeli w części Instalowanie protokołów IP oraz IPXnie zostało zaznaczone pole IPX, należy wykonać następujące czynności:
(Warunkowo) Jeżeli w części Instalowanie protokołów IP oraz IPXzostało zaznaczone pole IPX, należy wykonać następujące czynności:
Zaznacz pole wyboru Ładowanie agenta migracji na ten serwer.
Serwer NetWare steruje protokołami IP oraz IPX przy użyciu agenta migracji. Agent migracji steruje działaniem protokołów w różnych segmentach sieci. Jeśli agent migracji nie jest uruchomiony, pakiety nie są przekazywane do segmentów sieci, w których jest używany inny protokół. Więcej informacji można znaleźć w pliku pomocy online powiązanym z tym ekranem.
W dostępnym polu wpisz ośmiocyfrowy numer (w formacie szesnastkowym) oznaczający numer sieci w trybie zgodności lub zaakceptuj wyświetlony numer domyślny.
Wybierz preferowany adres IP z listy rozwijanej.
Kliknij przycisk OK.
Na stronie Protokoły kliknij przycisk Dalej.
Jeżeli dwa różne adresy IP zostaną powiązane z dwiema kartami sieciowymi (lub większą ich liczbą), zostanie wyświetlona strona nazw hostów.
Jeżeli jest tylko jedna karta sieciowa albo dwie lub więcej kart sieciowych zostało powiązanych z tym samym adresem IP, przejdź do części Konfigurowanie usługi DNS.
Jeżeli znana jest nazwa hosta, należy ją podać.
Nazwę hosta należy podać dla każdego z adresów IP, które zostały powiązane w części Instalowanie protokołów sieciowych. Nazwa hosta to nazwa serwera DNS, który rozstrzyga adres IP. Jeżeli nazwa hosta nie jest znana, należy skontaktować się z administratorem sieci.
Należy również określić, który adres IP będzie głównym adresem IP. Główny adres IP będzie adresem domyślnym dla wszystkich usług TCP/IP. Jeżeli są dwie karty sieciowe, wybierz wewnętrzną kartę sieciową jako główny adres IP.
Dla każdego adresu IP wpisz nazwę hosta w odpowiednim polu.
Obok adresu IP, który ma być głównym adresem IP, zaznacz pole Główny.
Kliknij przycisk Dalej.
Protokół IP identyfikuje komputery i systemy według przypisanych im adresów IP, np. 192.48.37.89. Usługa DNS (Domain Name Service) umożliwia określonym serwerom w sieci przechowywanie listy czytelnych nazw odpowiadających adresom IP. Aplikacje (lub protokoły) wymagające adresu IP zamiast nazwy mogą używać serwera DNS do zamiany adresów na nazwy i odwrotnie.
PODPOWIEDŹ: Jeśli serwer nie będzie dostępny w Internecie, można pominąć okno konfiguracji usługi DNS i zignorować wszelkie związane z tym komunikaty o błędach.
(Opcjonalnie) Jeżeli serwer ma być dostępny w Internecie, na stronie Usługa DNS (Domain Name Service) należy podać następujące informacje:
Nazwa hosta: Prosta, czytelna nazwa na serwerze DNS, zgodna z nazwą serwera Novell Small Business Suite 6.5 (lub nazwa powiązana z kartą sieciową).
Aby używać nazwy serwera NetWare, należy skonfigurować nazwę komputera hosta na serwerze DNS.
UWAGA: Jeżeli dwa różne adresy IP zostaną powiązane z dwoma kartami sieciowymi (lub większą ich liczbą) w części Instalowanie protokołów sieciowych, na ekranie zostanie wyświetlone pole Nazwa hosta. Wynika to z tego, że nazwa hosta została podana w rozdziale Krok 1, w części Określanie nazw hostów. Pozostała część ekranu pozostanie bez zmian.
Nazwa domeny: Hierarchiczna nazwa odzwierciedlająca organizację danej sieci (np. polteleks.pl).
Serwer DNS: Adres IP serwera DNS, na którym znajduje się lista zawierająca czytelne nazwy i adresy IP serwerów Novell Small Business Suite 6.5. Więcej informacji można uzyskać u usługodawcy internetowego.
(Opcjonalnie) Aby program instalacyjny sprawdził informacje o usłudze DNS, należy zaznaczyć pole wyboru Weryfikowanie informacji serwera DNS.
Kliknij przycisk Dalej.
Czas serwera i jego strefa czasowa mają bardzo duże znaczenie w procesie synchronizacji zdarzeń sieciowych. Zaawansowane opcje synchronizacji czasu dostępne są w części niestandardowych ustawień instalacji.
Wybierz odpowiednią strefę czasową z listy dostępnej na stronie Strefa czasowa.
(Opcjonalnie) Zaznacz pole wyboru Przesuwanie czasu letniego i zimowego, jeżeli system ma automatycznie uwzględniać czas letni.
Podanie typu serwera czasu umożliwia synchronizację czasu w całej sieci. Dzięki temu można również korzystać z dat wygaśnięcia oraz datowników, co pozwala na ustalenie kolejności zdarzeń w katalogu eDirectory. W systemie NetWare są wyróżniane trzy typy serwerów czasu, które określają czas w sieci: pojedynczy referencyjny, referencyjny i główny. Wszystkie pozostałe serwery są nazywane wtórnymi serwerami czasu, ponieważ uzyskują one czas od innych serwerów.
Na stronie Strefa czasowa kliknij opcję Zaawansowane.
Na stronie Synchronizacja czasu wybierz żądany serwer czasu.
(Warunkowo) Jeżeli ustawienia domyślne są nieodpowiednie, skonfiguruj źródła czasu Timesync.
Zaznacz pole wyboru Używanie źródeł skonfigurowanych do synchronizacji czasu.
W dostępnych polach wpisz źródła czasu (maksymalnie trzy).
Źródła synchronizacji czasu można wprowadzać używając jednego z trzech różnych formatów.
(Warunkowo) Jeśli źródło czasu używa protokołu NTP, należy zaznaczyć pole wyboru NTP znajdujące się po jego prawej stronie.
Kliknij przycisk OK.
Kliknij przycisk Dalej na stronie Strefa czasowa.
Usługa Novell eDirectory umożliwia globalny dostęp do wszystkich zasobów sieciowych. Pozwala ona użytkownikom mającym odpowiednie prawa dostępu na zalogowanie się do sieci i wyświetlanie oraz modyfikowanie zasobów sieciowych.
Zasoby sieciowe, takie jak serwery czy drukarki, prezentowane są w hierarchicznej strukturze drzewa eDirectory. Zamiast logować się do określonych serwerów, użytkownicy logują się do drzewa eDirectory, wprowadzając nazwę logowania i hasło.
Przed podjęciem decyzji co do wyboru jednej z powyższych opcji należy zapoznać się z takimi pojęciami jak drzewa eDirectory, kontenery czy kontekst.
Nazwa drzewa: Najwyższy poziom dostępnych zasobów sieciowych. Musi różnić się od innych nazw drzew eDirectory istniejących w sieci.
Kontenery: Podobnie jak podkatalogi, kontenery zawierają obiekty sieci. Serwer można zainstalować w dwóch typach obiektów kontenera: organizacja (O) i jednostka organizacyjna (OU).
Kontekst: Określa lokalizację obiektu sieciowego w drzewie eDirectory, podobnie jak ścieżka dostępu w systemie DOS. Jeżeli na przykład serwer NetWare został zainstalowany w kontenerze jednostki organizacyjnej (OU) o nazwie Biuro, znajdującej się w organizacji (O) o nazwie Polteleks, jego kontekst zostanie zapisany w postaci OU=Biuro.O=Polteleks lub Biuro.Polteleks.
Zaleca się tworzenie drzewa w przypadku budowy nowej sieci oraz gdy serwer wymaga osobnego drzewa eDirectory. Zasoby dostępne w nowo utworzonym drzewie Novell eDirectory będą udostępniane tylko tym użytkownikom, którzy zalogują się do tego drzewa.
Wpisz nazwę drzewa.
Nazwa każdego drzewa eDirectory musi być unikatowa wśród nazw drzew w sieci.
Wprowadź kontekst obiektu serwera w dostępnym polu lub przejdź do kontekstu, klikając przycisk Przeglądaj.
PODPOWIEDŹ: Kliknięcie przycisku Przeglądaj pozwoli na dodanie lub usunięcie kontenerów z drzewa.
Wpisz kontekst dla domyślnego użytkownika z prawami administratora.
Wpisz hasło dla użytkownika z prawami administratora.
Wpisz ponownie hasło dla użytkownika z prawami administratora.
Kliknij przycisk Dalej.
Zainstalowanie serwera w istniejącym drzewie eDirectory polega na przyłączeniu tego serwera do sieci.
Serwer może zostać zainstalowany w dowolnym kontenerze organizacji (O) lub jednostki organizacyjnej (OU) w drzewie eDirectory, w którym użytkownik ma prawo nadzorcy. Kontenery można tworzyć w trakcie procesu instalacji.
Wpisz nazwę drzewa w dostępnym polu.
Wpisz kontekst obiektu serwera w dostępnym polu.
Kliknij przycisk Dalej.
Wpisz pełny kontekst eDirectory dla obiektu admin.
Wpisz hasło dla obiektu admin.
Kliknij przycisk OK.
WAŻNE: Jeýeli jest to pierwszy serwer Novell Small Business Suite 6.5, który ma zostaă zainstalowany w istniejącym drzewie eDirectory, pojawi się komunikat z pytaniem, czy został uruchomiony program Deployment Manager, zgodnie z opisem w części Przygotowanie sieci za pomocą programu Deployment Manager.
Jeżeli program Deployment Manager nie został uruchomiony, można go uruchomić na stacji roboczej, wrócić do konsoli serwera i kliknąć przycisk Tak. Można również kliknąć przycisk Nie, anulować instalację, uruchomić program Deployment Manager, a następnie ponownie uruchomić instalację. Program NetWare Deployment Manager (nwdeploy.exe), który znajduje się na dysku CD Novell Small Business Suite Operating System, jest uruchamiany na stacji roboczej pracującej pod kontrolą systemu Windows.
Jeżeli drzewo eDirectory we wszystkich serwerach zostało zaktualizowane, ale sieć nie została jeszcze przygotowana do obsługi systemu NDS 8, zostanie wyświetlony monit o zmodyfikowanie schematu. Po wyświetleniu monitu należy wprowadzić nazwę oraz hasło administratora dla całego drzewa eDirectory.
Zostanie wyświetlony ekran eDirectory — podsumowanie. Po utworzeniu nowego drzewa NDS lub zainstalowaniu serwera w istniejącym drzewie obiekty serwera NetWare i wolumenu pojawią się we wcześniej określonym kontenerze.
Jeśli zostało utworzone nowe drzewo eDirectory — w tym samym kontenerze eDirectory, w którym został utworzony obiekt serwera NetWare, zostanie utworzony użytkownik (o domyślnej nazwie Admin) z prawem nadzorcy w tym drzewie eDirectory.
Sprawdź, czy są poprawne informacje wyświetlane na ekranie eDirectory — podsumowanie.
Przed rozpoczęciem dalszych czynności zapisz hasło użytkownika Admin oraz inne powiązane z nim informacje.
Kliknij przycisk Dalej.
Aby serwer Novell Small Business Suite 6.5 mógł pracować, niezbędna jest ważna licencja. Licencję można zainstalować z dyskietki Novell Small Business Suite License lub z katalogu, który zawiera licencje produktu Novell Small Business Suite 6.5.
WAŻNE: Wprawdzie można zainstalować serwer bez licencji, jednak będzie on wtedy umożliwiał podłączenie tylko dwóch użytkowników. Po zakończonej instalacji można użyć programu narzędziowego Novell iManager w celu zainstalowania dodatkowych licencji.
Na stronie Licencje kliknij przycisk Przeglądaj i przejdź do katalogu licencji na dyskietce Novell Small Business Suite Licence.
Wybierz plik NLF.
Kliknij przycisk OK.
(Opcjonalnie) Jeżeli produkt Novell Small Business Suite ma zostać zainstalowany bez licencji, zaznacz pole wyboru Instalowanie bez licencji.
Kliknij przycisk Dalej.
Jeśli zostanie wyświetlony monit, wybierz miejsce w drzewie, w którym ma zostać zainstalowana licencja, a następnie kliknij przycisk Dalej.
Jeżeli na początku instalacji produktu Novell Small Business Suite 6.5 została wybrana opcja instalacji ręcznej (zob. część Wybór typu instalacji), zostanie teraz wyświetlona strona Konfigurowanie LDAP, gdzie można skonfigurować protokół LDAP.
Jeżeli nie jest wykonywana instalacja ręczna, należy przejść do części Wybieranie metody logowania.
(Opcjonalnie) Określ porty dla opcji Czysty tekst i SSL/TLS lub zaakceptuj ustawienia domyślne.
Jeżeli funkcja TLS ma być włączona, zaznacz pole wyboru Wymaganie zabezpieczenia TLS do prostego powiązania z hasłem.
Kliknij przycisk Dalej.
WAŻNE: Na wszystkich klienckich stacjach roboczych, na których ma być używana metoda logowania NMAS, musi być zainstalowane oprogramowanie klienta NMAS. Oprogramowanie klienta NMAS znajduje się na dysku CD Novell Clients Software.
Składniki serwera NMAS są instalowane automatycznie, gdy zostanie uruchomiony program instalacyjny produktu Novell Small Business Suite. W związku z tym należy wybrać metody logowania, które mają zostać zainstalowane.
Aby wybrać metodę logowania do zainstalowania w katalogu eDirectory, należy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru na ekranie Novell Modular Authentication Service. Opis wybranej metody logowania jest wyświetlany w polu Opis. Więcej informacji o metodach logowania można znaleźć w rozdziale "Managing Login and Post-Login Methods and Sequences" (Zarządzanie metodami i sekwencjami logowania i po logowaniu) w podręczniku Novell Modular Authentication Services (NMAS) 2.3 Administration Guide w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Spośród opcji dostępnych na stronie Novell Modular Authentication Service wybierz metody logowania.
Aby w katalogu eDirectory zainstalować wszystkie metody logowania, należy kliknąć opcję Zaznacz wszystko. Aby anulować wybór wszystkich opcji, należy kliknąć opcję Wyczyść wszystko.
Usługa NDS jest wybierana domyślnie i nie można jej usunąć.
Kliknij przycisk Dalej.
Jeżeli na stronie Składniki została wybrana opcja instalacji protokołów DNS/DHCP lub została wybrana instalacja wzorca z protokołami DNS/DHCP, zostanie wyświetlona strona Instalacja DNS/DHCP.
Jeżeli na stronie Składniki nie została wybrana opcja DNS/DHCP, należy przejść do części Modyfikowanie opcji serwera iFolder (warunkowo).
WAŻNE: Zainstalowanie DNS/DHCP nie spowoduje skonfigurowania serwera jako serwera DNS lub DHCP. Więcej informacji o konfigurowaniu usługi DNS/DHCP można znaleźć w podręczniku Novell DNS/DHCP Services Administration Guide for NetWare 6.5 w dokumentacji online systemu NetWare 6.5.
Kontekst NDS należy określić dla trzech różnych elementów znajdujących się na tej stronie:
Wszystkie trzy pola są wypełniane domyślnymi kontekstami NDS. Aby zmienić domyślny kontekst we wszystkich trzech polach lub w dowolnym z nich, należy wykonać następujące czynności:
Kliknij przycisk Drzewo z prawej strony pola.
Korzystając z funkcji przeglądania zaznacz odpowiedni kontekst NDS.
Kliknij kolejno przyciski OK > Dalej.
Jeżeli na stronie Składniki została wybrana opcja instalacji usług Novell iFolder Storage Services lub jeżeli wybrana została instalacja wzorca z serwerem iFolder, zostanie wyświetlona strona Opcje serwera iFolder.
Jeżeli opcja Novell iFolder Storage Services nie została wybrana, przejdź do części Modyfikowanie usługi Novell Nsure Audit Starter Pack — opcje bazy danych (warunkowo).
Na tej stronie znajduje się sześć pól, w których można modyfikować wartości:
Nazwa hosta LDAP lub adres IP: Nazwa DNS lub adres IP serwera pełniącego rolę serwera eDirectory LDAP.
Port LDAP, 389 (czysty tekst) 636 (SSL): Wybrany w zależności od wymagań dotyczących zabezpieczeń typ portu LDAP, który ma być używany do wymiany danych między serwerem LDAP a serwerem iFolder.
Kontekst LDAP dla administratorów: Kontekst LDAP kontenera, w którym są umieszczone obiekty iFolder Admin User.
iFolder Server Host Name or IP (Nazwa hosta serwera iFolder lub adres IP): Nazwa DNS lub adres IP serwera iFolder. Podana nazwa DNS lub adres IP musi umożliwić komputerom użytkowników dostęp do serwera iFolder.
Nazwy administratorów serwera iFolder: Domyślny identyfikator użytkownika dla administratora tego serwera iFolder. Funkcję administrowania serwerem iFolder można przypisać więcej niż jednemu identyfikatorowi użytkownika. Wpisując kilka nazw, należy rozdzielać je średnikami (;) i nie używać spacji, np.: admin;bsmith;gdoe. Całkowita długość wszystkich pozycji nie może przekroczyć 256 znaków, włącznie ze średnikami.
Ścieżka bazy danych użytkowników: Ścieżka do katalogu na serwerze iFolder, w którym będą przechowywane dane użytkowników dla wszystkich kont serwera iFolder.
Zmodyfikuj wybrane opcje serwera iFolder wyświetlane na stronie lub zaakceptuj ustawienia domyślne. Kliknij przycisk Dalej.
Jeżeli na stronie Składniki została wybrana opcja instalacji serwera MySQL lub jeżeli została wybrana instalacja wzorca z serwerem MySQL, zostanie wyświetlona strona Opcje serwera MySQL.
Jeżeli opcja serwera MySQL nie została wybrana, przejdź do części Modyfikowanie serwera aplikacji exteNd — opcje bazy danych (warunkowo).
Kliknij ikonę przeglądania, aby przejść do katalogu, w którym mają być przechowywane bazy danych MySQL.
Baza danych musi znajdować się w wolumenie NSS. Domyślną lokalizacją jest sys:\mysql\data. Ścieżkę dostępu do wolumenu danych można jednak zmienić.
W dostępnym polu wpisz hasło głównego użytkownika.
Główny użytkownik MySQL jest tworzony jako nadzorca, który może wykonywać wszystkie czynności. Zalecane jest podanie hasła dla głównego użytkownika bazy danych MySQL. Jeżeli pole hasła użytkownika głównego pozostanie puste, każdy użytkownik będzie mógł bez hasła połączyć się jako użytkownik główny, uzyskując w ten sposób wszystkie prawa.
Potwierdź hasło użytkownika głównego w dostępnym polu.
Hasło to musi być takie samo jak hasło wpisane w poprzednim polu.
(Opcjonalnie) Aby włączyć bezpieczną instalację, zaznacz pole wyboru Bezpieczna instalacja.
Domyślnie użytkownik główny może łączyć się z lokalnego hosta albo zdalnie. Tworzony jest równieý uýytkownik anonimowy, który moýe ůŕczyă sić z lokalnego hosta lub zdalnie i wykonyważ wszystkie czynności na bazach danych o nazwie test lub nazwie rozpoczynającej się od test_. Oznacza to, że każdy użytkownik lokalny może połączyć się bez hasła i będzie traktowany jak użytkownik anonimowy. Tworzona jest również testowa baza danych.
Jeżeli to pole wyboru jest zaznaczone, główny użytkownik może łączyć się tylko z lokalnego hosta, jest dla niego wymagane hasło, a użytkownik anonimowy i testowa baza danych nie są tworzone.
Kliknij przycisk Dalej.
Następnie przejdź do kolejnej części, "Modyfikowanie serwera aplikacji exteNd — szczegóły (warunkowo)".
Jeżeli na stronie Składniki została wybrana opcja instalacji serwera aplikacji exteNd lub jeżeli został wybrany wzorzec z serwerem exteNd, zostanie wyświetlona strona Serwer aplikacji exteNd — szczegóły. Ta strona określa niektóre podstawowe ustawienia dotyczące konfiguracji serwera aplikacji.
Jeżeli instalacja serwera aplikacji exteNd nie została wybrana na stronie Składniki, przejdź do części Modyfikowanie usługi Novell Nsure Audit Starter Pack — wybór elementów (warunkowo).
Wpisz w dostępnym polu nazwę użytkownika konta administracyjnego serwera aplikacji.
Program instalacyjny utworzy użytkownika o tej nazwie i nada mu uprawnienia Locksmith. Aby lepiej zabezpieczyć serwer aplikacji, należy podać nazwę użytkownika inną niż domyślna (Admin).
Wpisz w dostępnym polu hasło dla użytkownika o uprawnieniach administratora.
Aby lepiej zabezpieczyć serwer aplikacji, należy podać hasło inne niż domyślne (Admin).
Potwierdź hasło w dostępnym polu.
Wpisz w dostępnym polu numer portu HTTP, z którego serwer aplikacji będzie korzystać przy nasłuchiwaniu.
Port 80 jest domyślnie używany przez serwer Apache HTTP instalowany z serwerem NetWare. Jeśli jednak jest używany moduł serwera aplikacji Web Server Integration (WSI) dla serwera Apache, żądania z serwera Apache są przekierowywane (nasłuch na porcie 80) do serwera aplikacji (port 83).
(Opcjonalnie) Aby wstępnie skonfigurować serwer aplikacji w celu ograniczenia dostępu użytkowników, należy zaznaczyć pole wyboru Ograniczenie dostępu.
Aby uzyskać więcej informacji na temat ograniczania dostępu, kliknij przycisk Pomoc.
Kliknij przycisk Dalej.
Następnie przejdź do kolejnej części, "Modyfikowanie serwera aplikacji exteNd — opcje bazy danych (warunkowo)".
Po wypełnieniu strony szczegółów serwera aplikacji exteNd zostanie wyświetlona strona Serwer aplikacji exteNd — opcje bazy danych. Na tej stronie są określone ustawienia konfiguracyjne bazy danych MySQL, która ma być używana jako baza danych SilverMaster serwera aplikacji.
Jeżeli instalacja serwera aplikacji exteNd nie została wybrana na stronie Składniki, przejdź do części Modyfikowanie usługi Novell Nsure Audit Starter Pack — wybór elementów (warunkowo).
W dostępnym polu wpisz nazwę komputera, na którym znajduje się baza danych MySQL.
Domyślnym ustawieniem jest localhost (host lokalny).
Wpisz w dostępnym polu numer portu dla bazy danych MySQL na komputerze-hoście.
Ustawieniem domyślnym jest 3306.
Wpisz nazwę użytkownika bazy danych MySQL, która będzie używana przez serwer aplikacji podczas logowania do bazy danych.
Program instalacyjny utworzy użytkownika o tej nazwie w bazie danych MySQL i nada mu prawa dostępu do tablic systemowych SilverMaster, z których korzysta serwer aplikacji. Aby lepiej zabezpieczyć bazę danych MySQL, należy podać inną nazwę użytkownika niż domyślna (appserver).
Wpisz w dostępnym polu hasło dla użytkownika bazy danych.
Aby lepiej zabezpieczyć bazę danych MySQL, należy podać inne hasło niż domyślne (appserver).
Potwierdź hasło w dostępnym polu.
Wpisz nazwę bazy danych MySQL w polu Nazwa SilverMaster.
Domyślnym ustawieniem jest SilverMaster50.
(Opcjonalnie) Zaznacz pole wyboru Wykonanie polecenia SilverMasterInit, aby wypełnić bazę danych MySQL tablicami systemowymi SilverMaster, z których korzysta serwer aplikacji.
Domyślnie ta opcja jest zaznaczona. Opcję SilverMasterInit należy zaznaczyć, jeśli nie jest to instalacja wtórnego serwera aplikacji w klastrze.
Kliknij przycisk Dalej.
Następnie przejdź do kolejnej części, "Modyfikowanie usługi Novell Nsure Audit Starter Pack — wybór elementów (warunkowo)".
Jeżeli na stronie Składniki została wybrana opcja instalacji usługi Novell Nsure Audit Starter Pack lub jeżeli została wybrana instalacja wzorca z usługą Novell Nsure Audit Starter Pack, zostanie wyświetlona strona Wybieranie elementów. Na tej stronie można wybrać, które składniki usługi Nsure Audit mają być zainstalowane na bieżącym serwerze.
Jeżeli opcja Novell Nsure Audit Starter Pack nie została wybrana, przejdź do części Akceptacja warunków umowy licencyjnej Rsync (warunkowo).
(Opcjonalnie) Zaznacz pole wyboru Instalowanie Serwera bezpiecznego gromadzenia dzienników.
Spowoduje to zainstalowanie Serwera bezpiecznego gromadzenia dzienników (lengine.nlm), mdb.nlm i sterowników kanałów (lgd*.nlm) na bieżącym serwerze.
Spowoduje to również utworzenie obiektu Serwera gromadzenia dzienników w kontenerze usług zapisu dziennika.
(Opcjonalnie) Zaznacz pole wyboru Automatyczne konfigurowanie MySQL.
Spowoduje to utworzenie obiektu kanału MySQL w kontenerze kanału usług zapisu dziennika.
(Opcjonalnie) Zaznacz pole wyboru Instalowanie agenta platformy.
Spowoduje to zainstalowanie agenta platformy (logevent.nlm), modułu buforowania (lcache.nlm) oraz narzędzi NetWare i eDirectory (odpowiednio auditNW.nlm i auditDS.nlm).
Podaj adres IP lub nazwę hosta Serwera bezpiecznego gromadzenia dzienników, z którym będzie się łączył agent platformy.
Kliknij przycisk Dalej.
Następnie przejdź do kolejnej części, "Modyfikowanie usługi Novell Nsure Audit Starter Pack — opcje bazy danych (warunkowo)".
Jeżeli pole wyboru Automatyczne konfigurowanie MySQL zostało zaznaczone w części Modyfikowanie usługi Novell Nsure Audit Starter Pack — wybór elementów (warunkowo), zostanie wyświetlona strona Opcje bazy danych. Opcje na tej stronie służą do definiowania obiektu MySQL Channel.
Jeżeli pole wyboru Automatyczne konfigurowanie MySQL nie zostało zaznaczone, przejdź do części Akceptacja warunków umowy licencyjnej Rsync (warunkowo).
W dostępnym polu wpisz adres IP lub nazwę hosta, na którym znajduje się baza danych serwera MySQL.
Jeżeli została podana nazwa hosta, będzie używany tylko pierwszy adres powiązany z tą nazwą.
W dostępnym polu wpisz numer portu MySQL, który będzie używany przez Serwer bezpiecznego gromadzenia dzienników do łączenia się z serwerem bazy danych.
Jeżeli pole to pozostanie puste, Serwer bezpiecznego gromadzenia dzienników będzie używał portu domyślnie przypisanego do MySQL — 3306.
W dostępnym polu wpisz nazwę konta użytkownika, której Serwer bezpiecznego gromadzenia dzienników będzie używał do logowania do bazy danych.
Konto to ma wszystkie prawa do domyślnej bazy danych i może się logować z dowolnego adresu IP.
Domyślną nazwą użytkownika dla magazynu danych pakietu Novell Small Business Suite 6.5 jest auditusr.
WAŻNE: W pakiecie Novell Small Business Suite 6.5 baza MySQL jest instalowana w trybie bezpiecznym. W trybie tym domyślne główne konto administracyjne bazy MySQL — Root — ma uprawnienia tylko do logowania się na serwerze bazy danych. W związku z tym, jeżeli serwer gromadzenia dzienników ma używać konta głównego (Root) do logowania się do bazy danych, baza MySQL oraz serwer bezpiecznego gromadzenia dzienników muszą znajdować się na tym samym serwerze, a w polu Host bazy danych MySQL należy podać adres zwrotny (127.0.0.1 lub localhost).
W dostępnym polu wpisz hasło, którego serwer gromadzenia dzienników będzie używał podczas uwierzytelniania dla bazy danych.
Domyślnym hasłem dla magazynu danych pakietu Novell Small Business Suite 6.5 jest auditpwd.
Potwierdź hasło w dostępnym polu potwierdzania hasła.
Wpisz w dostępnym polu nazwę bazy danych, do której serwer gromadzenia dzienników będzie zapisywał zdarzenia.
Domyślną nazwą bazy danych jest naudit.
Sterownik bazy danych MySQL — lgdmysql.nlm — automatycznie tworzy tę bazę danych, gdy serwer gromadzenia dzienników po raz pierwszy ładuje do pamięci konfiguracje obiektu kanału MySQL.
W dostępnym polu wpisz nazwę tablicy bazy danych, w której serwer gromadzenia dzienników będzie zapisywał zdarzenia.
Domyślną nazwą tablicy jest log.
Sterownik bazy danych MySQL — lgdmysql.nlm — automatycznie tworzy tę tablicę, gdy serwer gromadzenia dzienników po raz pierwszy ładuje do pamięci konfiguracje obiektu kanału MySQL.
Kliknij przycisk Dalej.
Następnie przejdź do kolejnej części, "Akceptacja warunków umowy licencyjnej Rsync (warunkowo)".
Jeżeli na stronie Składniki została wybrana opcja instalacji Serwer NterpriseTM Branch Office lub jeżeli została wybrana instalacja wzorca, który powoduje zainstalowanie serwera Nterprise Branch Office — Central Office, zostanie wyświetlona umowa licencyjna Rsync. Po przeczytaniu umowy licencyjnej należy kliknąć przycisk I Accept (Zgadzam się). Następnie należy przejść do kolejnej części, "Instalowanie serwera NetStorage (warunkowo)."
Jeżeli na stronie Składniki nie została wybrana instalacja serwera Nterprise Branch Office, należy kontynuować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w następnej części, Instalowanie serwera NetStorage (warunkowo).
Jeżeli na stronie Składniki została wybrana opcja instalacji serwera Novell NetStorage lub jeżeli została wybrana instalacja wzorca powodującego zainstalowanie serwera NetStorage, zostanie wyświetlona strona Instalowanie serwera NetStorage. Serwer NetStorage umożliwia komputerom przystosowanym do pracy w Internecie łatwy dostęp do plików przechowywanych w sieci Novell.
Jeżeli na stronie Składniki nie została wybrana opcja Novell NetStorage, przejdź do części Kończenie instalacji serwera.
Wpisz w dostępnym polu adres IP lub nazwę DNS serwera w drzewie eDirectory, w którym znajduje się replika główna lub replika eDirectory do odczytu i zapisu.
(Opcjonalnie) Wpisz adresy IP lub nazwy DNS serwerów w innych drzewach eDirectory, które mają repliki eDirectory z uprawnieniami przynajmniej do zapisu i odczytu, lub wprowadź ten sam adres IP lub nazwę DNS, która jest używana dla serwera głównego eDirectory, ale z innym kontekstem.
Można określić dwa adresy URL zapasowych serwerów eDirectory i ustawienia dwóch kontekstów. Te alternatywne ustawienia są używane w celu umożliwienia serwerowi NetStorage znajdowania obiektów użytkownika, które istnieją w kontekstach innych niż określony dla głównego serwera eDirectory. Umożliwiają także znajdowanie obiektów użytkownika o tej samej nazwie, występujących w różnych drzewach eDirectory. Określenie alternatywnych ustawień adresu URL i kontekstu jest opcjonalne, lecz może umożliwić udostępnienie użytkownikom dodatkowego poziomu dostępu do usług NetStorage.
(Opcjonalnie) Wpisz w dostępnym polu adres IP lub nazwę DNS i numer portu przypisany do programu Novell iFolder.
Określenie nazwy DNS programu iFolder lub adresu IP i numeru portu jest opcjonalne, lecz jeżeli dane te zostaną określone, można będzie zezwolić użytkownikom usługi NetStorage na przetwarzanie plików i katalogów na serwerze iFolder.
Kliknij przycisk Dalej.
Następnie przejdź do kolejnej części, "Kończenie instalacji serwera".