Architektura DirXML

Technologia DirXML składa się z kilku różnych elementów. Jej podstawowym celem jest zapewnienie możliwości bezproblemowego przenoszenia danych pomiędzy NDS a dowolną aplikacją, katalogiem lub bazą danych. W tym celu DirXML dysponuje starannie zdefiniowanym interfejsem, który dane i zdarzenia NDS przekłada na format XML. Interfejs ten pozwala na dwukierunkowy przepływ danych do i z NDS.

Rysunek 1 Przedstawia podstawowe składniki DirXML oraz powiązania między nimi.

Rysunek 1

Zasadniczym elementem architektury DirXML jest mechanizm DirXML. Oferuje on interfejs, który umożliwia sterownikom DirXML synchronizację informacji z DNS, dzięki czemu nawet systemy danych innego typu mogą łączyć się i wymieniać dane.

Mechanizm DirXML udostępnia dane i zdarzenia NDS korzystając z formatu XML, manipulując danymi przepływającymi pomiędzy systemami za pomocą procesora reguł i programu transformującego dane.

W czasie inicjowania NDS wykonuje następujące operacje:

  1. Odczytuje filtr Subscriber dla wszystkich sterowników DirXML.
  2. Rejestruje sterowniki dla odpowiednich zdarzeń NDS.
  3. Filtruje dane zgodnie ze specyfikacjami poszczególnych sterowników.
  4. Ustawia bufor dla zdarzeń NDS przechodzących przez sterowniki.

Po zbuforowaniu zdarzenia sterownik, który jest właścicielem bufora odczytuje zdarzenie.

Sterownik odtrzymuje dane NDS w formacie źródłowym NDS, dokonuje translacji na format XDS (podzbiór dozwolonych formatów XML zdefiniowany przez Novell), a następnie przesyła zdarzenie do mechanizmu DirXML. który przywołuje wszystkie ustawione dla sterownika aplikacji reguły (mapowania, dopasowania, umieszczania, tworzenia, transformacji i arkuszy stylu), tworzy sformatowane zgodnie z regułami dane XML i wysyła je do sterownika aplikacji. Kolejnym etapem jest wysłanie danych do aplikacji i monitorowanie aktualizacji do chwili uzyskania potwierdzenia o pomyślnym zakończeniu operacji.

Element sterownika odpowiedzialny za publikację danych zbiera aktualizacje z zewnętrznej bazy danych aplikacji i rozsyła do NDS. W momencie, gdy sterownik aplikacji otrzyma powiadomienie o zmianach w danych współdzielonych przez obie bazy danych, zbiera te informacje, upewnia się, że zostały przefiltrowane do postaci odpowiedniego zbioru danych, dokonuje konwersji na format DirXML, a następnie wysyła do mechanizmu.


Kanały wydawcy i subskrybenta

W strukturze DirXML NDS jest hubem. Inne aplikacje i katalogi publikują swoje zmiany w NDS, a NDS wysyła je do tych aplikacji i katalogów, które dokonały na nie subskrypcji. W rezultacie zachodzą dwa rodzaje przepływu danych:

Mechaznim DirXML i sterowniki DirXML są kluczowymi składnikami wykorzystującymi kanały wydawcy i subskrybenta i łączącymi NDS z innymi aplikacjami.

Więcej informacji na temat tworzenia i konfigurowania wydawców i subskrybentów znajduje się w następujących tematach:


Współdziałanie sterownika DirXML z obiektami i atrybutami NDS

Sterownik aplikacji DirXML posiada dwa główne moduły, z którymi się komunikuje: mechanizmem DirXML oraz zewnętrzną bazą danych aplikacji. Jest on reprezentowany przez obiekty zdefiniowane w NDS eDirectory, dostępne za pośrednictwem programu ConsoleOne. Z obiektami tymi, przechowującymi informacje o konfiguracji i regułach, współdziała mechanizm DirXML, Mechanizm ten wykorzystuje następujace obiekty i atrybuty DirXML do generowania dokumentu wysyłanego do sterownika aplikacji:

Aby uzyskać więcej informacji na temat dodawania i tworzenia obiektów i atrybutów, patrz Tworzenie zestawów sterowników i obiektów DirXML oraz Konfiguracja obiektów DirXML.


Bufor zdarzeń DirXML

Wszystkie zdarzenia generowane za pośrednictwem NDS są do momentu ich pomyślnego przetworzenia przechowywane w buforze. Dzięki temu można zagwarantować, że żadne dane nie zostaną utracone z powodu złej jakości łącza, niedostatecznej ilości zasobów systemowych, niedostępności sterownika lub dowolnego innego błędu po stronie sieci.


Tabela skojarzeń

Nazwa skojarzenia odnosi się w DirXML do dopasowań obiektów w NDS i obiektów rezydujących w przyłączonych systemach. Podczas pierwszej instalacji DirXML rozszerzeniu ulega schemat NDS. Jednym z elementów owego rozszerzenia jest nowy atrybut powiązany z klasą bazową wszystkich obiektów NDS. Atrybut ten to tabela skojarzeń. Jej zadaniem jest przechowywanie informacji na temat wszystkich obiektów aplikacji zewnętrznych, z którymi powiązany jest obiekt NDS. Tabela jest generowana i aktualizowana automatycznie, więc nie powodu, aby ją edytować ręcznie, aczkolwiek przeglądanie zawartych tam informacji często jest pomocne.

Patrz Tworzenie skojarzeń pomiędzy obiektami NDS, a obiektami aplikacji , aby uzyskać więcej informacji na ten temat.